Rusya'nın Molnija Elektriklisi: Rüzgâr Arkanda, Menzil Yüz Kilometre

Yetkililer, bileşenlerin yüzde 70’inin yerli olduğunu gururla açıklıyor. Muhtemelen bu oran kapı kolunu, bir silecek lastiğini ve belki de proje müdürünün motor kapağındaki imzasını kapsıyor. Kalan yüzde 30 ise, insanın aklına, aracın en azından kendi gücüyle hareket edebilmesini sağlayan, üretimin gerçekten yapıldığı ülkelerden sessizce gelen parçaları getiriyor.

Peki ya rakipler? Resmî açıklamalara göre Tesla Model 3, Zeekr 007 ve BYD Han. Bu kıyaslama, patates soyacağı ile samuray kılıcını karşılaştırmak kadar yerinde. Evet, ikisi de keser ama aradaki fark bambaşka bir dünya. Yine de Molnija, Rusya’nın en prestijli endüstriyel tasarım ödülüne aday gösterildi bile. Bu da, milliyetçiliğin çoğu zaman gerçekçiliğin önüne geçtiğini hatırlatıyor.

Üretim, son yıllarda fabrika olmaktan çok hayalet binaya dönen Moskova’daki Moskvich tesisinde yapılacak. Çin’den gelen kitlerle “yakında Tesla’ya rakip olacağız” vaadiyle bir araya getirilen bu tesiste, en azından artık elle tutulur bir şey banttan çıkacak—belki birkaç düzine araç. Bunlar da devletin araç filosunu tazeleyecek ya da taksi şirketlerine yeni bir sohbet konusu sunacak.

İhracat da gündemde. Peki, nereye? Asıl soru bu. 100 kilometrelik menzilin lüks sayılabileceği Kuzey Kore, akla gelen en mantıklı aday gibi duruyor.

Sonuçta Molnija, elektrikli otomobilden çok, priz buldukça ilerleyebilen mobil bir uzatma kablosunu andırıyor. Yine de Rus otomotiv endüstrisinin yeni bir şey üretebildiğini kanıtlıyor—her ne kadar bu “yeni şey”, kasım gecesi sönmek üzere olan bir el feneri kadar heyecan verici olsa da.