Wanneer de Elektrische Droom de Realiteit Ontmoet: Een Wake-Up Call voor 2025

Nog maar een jaar geleden leek het onvermijdelijk: de verbrandingsmotor was op weg naar het museum, terwijl de wereld met volle vaart richting een glanzende, batterij-aangedreven toekomst zoefde. Maar nu het voorjaar van 2025 aanbreekt, voelt de sfeer minder als een revolutie en meer als een confrontatie met de realiteit.

Het meest recente wereldwijde onderzoek van accountantsreus KPMG, gehouden onder meer dan 910 topbestuurders uit de auto-industrie, leest als een koude douche voor iedereen die nog in de roes van elektrisch optimisme verkeert. In 2023 werd verwacht dat elektrische auto’s tot wel 70% van de wereldwijde markt zouden innemen tegen 2030. Nu is die prognose zonder pardon gehalveerd. De nieuwe gemiddelde verwachting? Een bescheiden 40% – en dat is zonder hybrides mee te rekenen.

Wereldwijd verschillen de obstakels, maar het thema is overal hetzelfde. In India is het tekort aan laadpalen zo schrijnend dat je net zo goed kunt proberen een iPhone op een kokosnoot aan te sluiten. Brazilië kiest volop voor biobrandstoffen en slaat het batterij-tijdperk gewoon over door suikerriet direct in de tank te gooien. In Japan blijven hybrides en waterstof de favorieten, want lithium-ion batterijen worden nog altijd bekeken met dezelfde argwaan als een Britse weersvoorspelling in de winter.

In de VS spreken autofabrikanten graag over 30% marktaandeel voor EV’s. Maar wie het dealernetwerk zelf spreekt, krijgt een realistischer geluid te horen: 22% wordt al ambitieus genoemd. Waarom? Omdat consumenten niet staan te springen om dertig minuten te wachten tot hun auto ‘volgetankt’ is, terwijl ze met benzine in een paar minuten weer op weg zijn.

En dan is er nog de spreekwoordelijke olifant – of beter gezegd, de lithium-mijn – in de kamer. De helft van de ondervraagde bestuurders maakt zich zorgen over het veiligstellen van voldoende grondstoffen. Lithium, nikkel, kobalt: allemaal steeds belangrijker en grotendeels afkomstig uit China. Het betekent dat de toekomst van elektrisch rijden misschien niet door techniek, maar door geopolitiek – en het weerbericht van Peking – wordt bepaald.

De droom leeft nog, maar het is nu duidelijk: de weg naar elektrificatie is langer, hobbeliger en veel ingewikkelder dan eerst gedacht.