Hafta Sonu Senden Fazla İçen ve 225 km/s Hıza Ulaşan Otomobil
Bu sadece bir otomobil değildi. Tekerlekler üzerinde bir çağdı — Alman mühendislerin “Yapabilir miyiz?” diye sormak yerine, “Neden daha fazlası olmasın, hem de hemen şimdi!” diye kükrediği bir dönemin ürünüydü.1975 yılında Mercedes-Benz 450 SEL 6.9 piyasaya çıktığında, öyle bir lüks sedan olarak sahne aldı ki, diğer otomobiller yanında vergi avantajı için alınmış gibi kalıyordu. O zamanlar insanlar, bu araç için “dünyanın en iyi otomobili” diye fısıldardı ve bu, Stuttgart’taki bir PR çalışanının masa başında uydurduğu bir slogan değildi. Bu otomobil devasa, gürültülü ve heybetliydi — Goethe, şiiri torka değişseydi, muhtemelen böyle bir şeyle gezerdi.Ve bu sadece bir S-Serisi değildi. Bu, S-Serisi'nin ta kendisiydi. Amiral gemisi. Sizi A’dan B’ye taşımakla yetinmez, ruhunuzu kadife koltuklarda sarar, hidropnömatik süspansiyon üzerinde süzülür ve gaz pedalına basınca sizi atmosferin dışına fırlatırdı.Adını devasa 6.834 cc V8 motorundan alan 6.9, kalbini imparatorluk Mercedes 600 limuzininden almıştı — evet, o meşhur diktatör arabası. Sonuç mu?286 beygir güç,550 Nm tork,0–100 km/s sadece 7,4 saniye.Hem de 1975’te.Bugün için bile hızlı sayılır. O zamanlar ise adeta büyüydü. Bu sadece bir otomobil değildi — bu, farları olan deri kaplı bir füzeydi.İçeri adım attığınızda, sizi otomatik klima, merkezi kilit, hız sabitleyici, elektrikli camlar, far yıkama sistemi ve önde-arkada emniyet kemerleri karşılıyordu — hepsi standart. Tabii ki iç mekan kadife ile kaplıydı. Sadece “biraz” kadife değil; Berlin’de bir opera gecesinin açılışına yetecek kadar kadife.Arka koltuklar sıradan bir bank gibi değil, hızlı gitmeyi seven ve tavizden hoşlanmayan bir şöförün kullandığı birinci sınıf bir tren kompartımanı gibiydi.Mercedes sadece birkaç lüks yay eklemekle kalmadı. Hayır. Tamamen yeni bir hidropnömatik süspansiyon sistemi geliştirdi; bagajda ister takım elbiseli bir CEO olsun, ister üç ton havyar, araç yüksekliği hep sabit kalıyordu. O kadar konforluydu ki, insan amortisörleri neden icat ettiğimizi sorguluyordu.215 taban genişliğinde lastikleri vardı — o dönem için büyük bir cömertlik, zira çoğu insan hâlâ lastik yerine lastik bantla geziyordu. Çift egzoz çıkışıyla geliyordu, çünkü 6.9 litrelik V8 motoru kullanıyorsanız, çıkardığı ses burun kılı tıraş makinesine değil, savaş davullarına benzemeliydi. Ve efsanevi Fuchs alaşım jantlar mı? Onlar standart değil, opsiyoneldi — tabii ki öyleydi.Sınırlı sayıda üretilen bir efsaneSadece 7.380 adet üretildi. Bugün her biri altın değerinde klasikler olarak görülüyor; fiyatları her yıl soğuk bir sabah ilk çalıştırmada yükselen rölanti gibi artıyor. İyi korunmuş bir örnek? 80.000 €’nun üzerinde.Ve evet — Mercedes-Benz Classic hâlâ yedek parça bulunduruyor. Doğru bir direksiyon kutusu için 3.756 € ödemeniz gerekiyor; işte tam da burada şu gerçek ortaya çıkıyor:İnsanlar 6.9’u zengin oldukları için değil, zevk sahibi oldukları için alıyor.
