Lada Aura: Geen airco, wel een forse rekening
De cijfers spreken boekdelen. In acht maanden tijd vonden slechts 792 exemplaren een eigenaar. Dat is alsof je een nieuw product lanceert en zelfs je familie weigert een gratis proefmonster. Ongeveer de helft van de kopers was particulier, de andere helft bestond uit bedrijven—en zelfs die leken niet enthousiast. Excel-sheets waren waarschijnlijk aantrekkelijker dan het interieur van de Aura, waar airconditioning ontbrak, maar gebrekkige remmen en een haperende CVT wel aanwezig waren.
En dan het prijskaartje: vanaf 2,6 miljoen roebel (ongeveer €26.000). De zogenoemde "Premier"-uitvoering klonk indrukwekkend, maar betekende in de praktijk leren stoelen naast goedkope plastics en een volwaardig reservewiel in plaats van een reparatieset. Wie voor de "Status" koos, kreeg vooral existentiële twijfel: je reed nog steeds in een Lada, alleen had je er nu nog meer voor betaald.
AvtoVAZ houdt vol dat "de productie doorgaat naar gelang de marktvraag". Dat klopt technisch gezien—als de vraag nul is, is nul het makkelijkst te produceren.
Het resultaat? Onverkochte auto's staan nog altijd in showrooms in Samara, Moskou en Sint-Petersburg, wachtend op kopers als panty's uit de Sovjettijd die stof vergaren in een provinciaal warenhuis. De Aura moest een nieuw hoofdstuk openen in het Lada-verhaal. In plaats daarvan werd het een spookverschijning: een auto die niemand ziet, niemand zich herinnert, behalve dealers die met lede ogen naar onverkochte voorraad kijken.
