Tubaiste Tráchta is Déanaí na Laitvia: “Shíl Mé Go nÉireoinn Liom”

Tá stáitse tráchta na Laitvia tar éis léiriú eile lán le samhlaíocht agus dráma a chur os ár gcomhair, le teideal a oireann go foirfe don tubaiste: “Shíl Mé Go nÉireoinn Liom.” Tosaíonn carr bán ag dul thart ar leoraí, feiceann sé carr ag teacht ina aghaidh, agus — ag taispeáint leibhéal stuama nach bhfeictear go minic sa tír seo — cinneann sé an iarraidh a chur ar ceal. Ach ansin tagann Audi dubh ó chúl, tiománaí nach bhfuil suim aige i ndlíthe na fisice, foighne ná daoine eile. Téann sé ag iarraidh dul thart ar an leoraí AGUS ar an gcarr bán, agus is cosúil gur chuir sé iontas air go raibh an carr bán fós ar an mbóthar. Ar bhealach éigin, d’oibrigh na coscáin. Nó ar a laghad, thug siad an chuma air sin.

Phléasc an rannóg tráchtaireachta cosúil le bóthar i ndiaidh an gheimhridh — scoilte, trína chéile agus dodhéanta a chur ina cheart. Chuir cuid acu an milleán ar an gcarr bán: cé a leomhann coscánú a dhéanamh in 2025? Chuir daoine eile an locht ar an Audi dubh - is léir cén fáth. Bhí tríú dream ann a cháin smaoineamh na bhfíseán tráchta ar chor ar bith, agus ceathrú dream a shíl nach raibh ann ach cur amú ama: “Tiomáinim ag 140 ion anyway, mar tá deifir orm.”

Níor maraíodh aon duine. Níor lúbadh aon phláta miotail. Ach bhí an dochar do mhórtas an duine doshéanta. Agus más ag éinne atá an cheist fós cén fáth a bhfuil árachas ag éirí níos daoire, seo an freagra — beo ar an aer, lán le adrenalin, mífhreagracht agus casadh an rotha gan cead ón inchinn.