Lamborghini Pregunta: Toen de Diablo naar de hemel reikte
Vijfendertig jaar na de geboorte van de Diablo laat Lamborghini nog steeds zien dat ware gekte niet uit een spreadsheet ontstaat. In 1998 onthulde het merk de Pregunta, een prototype dat een V12-supercar omtoverde tot iets dat de lucht van een straaljager ademde.
De Lamborghini Diablo was een cultureel icoon van de jaren negentig, een machine die lawaai tot kunst verhief en snelheid tot een overtuiging maakte. Zijn V12-motor brulde met de vastberadenheid van een nieuw prestatietijdperk. Toch vroeg een Italiaans designstudio zich tien jaar later af: hoe ver kon de 'duivel' nog gaan? Uit die vraag ontstond de Lamborghini Pregunta.
Met twee zitplaatsen, een open dak en carrosserie die meer weg had van een militair vliegtuig dan van een straatauto, was de Pregunta uniek in de wereld van supercars. Het ontwerp stond onder leiding van de Belgische stylist Marc Deschamps, die eerder Bertone-creaties als de Jalpa en Athon tekende. De carrosserie van koolstofvezel, gebouwd in het Heuliez-atelier in Turijn, was volledig vervaardigd uit hetzelfde lichte materiaal dat destijds in straaljagers werd gebruikt, niet in sportwagens.
V12-hart, straaljagerziel
Technisch en qua karakter was de Pregunta een evolutie van de Diablo. Hij gebruikte dezelfde centraal geplaatste 5,7-liter V12 als de Diablo SV, goed voor 530 pk en 605 newtonmeter koppel, gekoppeld aan een handgeschakelde vijfbak. Dankzij geavanceerde aerodynamica en voorin geplaatste radiatoren sprintte hij in 3,9 seconden van 0 naar 100 km/u en haalde een topsnelheid van 333 km/u. Het was een concept, maar wel een dat echt kon rijden.
Geboren uit de luchtmacht
De verwijzingen naar de luchtvaart waren onmiskenbaar. De matte grijze lak deed denken aan straaljagerrompen, de schaardeuren zwaaiden omhoog en luchtinlaten in de carrosserie gaven hem een agressieve, bijna roofzuchtige uitstraling. De koplampen bestonden uit acht kleine bolvormige elementen voor en tien achter, zo gerangschikt dat de auto bijna biomechanisch oogde, alsof hij leefde in plaats van alleen ontworpen was.
Een cockpit voor de weg
Ook het interieur volgde dit idee. De bestuurderszijde deed denken aan een pilotenstoel, terwijl de passagiersruimte rustiger en comfortabeler was. Blauwe Alcantara, glasvezelverlichting en displays van glas zorgden voor een futuristische sfeer. Magneti Marelli leverde een digitaal dashboard, afkomstig uit de Formule 1, en de auto beschikte over navigatie, achteruitrijcamera’s en een modern audiosysteem. Traditionele spiegels ontbraken; het zicht naar achteren kwam volledig via camera’s.
Van Parijs naar het circuit
De Pregunta debuteerde op de Autosalon van Parijs in 1998 en verscheen het jaar daarop opnieuw in Genève. In de introductievideo scheurde hij over een luchtmachtbasis, “achtervolgend” een straaljager—een treffende metafoor voor een auto die de grens tussen aarde en lucht vervaagde.
Na zijn korte publieke leven verdween de Pregunta enkele jaren, tot hij in 2007 weer opdook op de Rétromobile-beurs in Parijs, waar hij aan een particuliere verzamelaar werd verkocht. Diezelfde eigenaar reed er later mee door de straten van Parijs en op Spa-Francorchamps. In 2014 bevestigde Lamborghini’s erfgoedafdeling Polo Storico officieel de authenticiteit van de auto en werd hij tentoongesteld in het museum van het merk. In 2025 werd de Pregunta opnieuw verkocht, ditmaal aan een nieuwe verzamelaar op een veiling.
Een rebels hoofdstuk in Lamborghini’s geschiedenis
Hoewel het nooit een officieel Lamborghini-project was, blijft de Pregunta een van de meest bijzondere hoofdstukken uit de geschiedenis van het merk. Zijn door de luchtvaart geïnspireerde vorm en Diablo-hart belichamen een tijd waarin technologie en kunst samen droomden van vliegen—een droom die nog niemand volledig had verwezenlijkt.
