Honda aan het roer: Weg van de groene trein zonder bestemming
De autowereld weet als geen ander haar koerswijzigingen te verpakken in mooie woorden. Een "afkoelende markt", zoals de industriebonzen het noemen, betekent eigenlijk dat het grote publiek eindelijk doorheeft dat een stekkerauto je niet automatisch een moreel superieur mens maakt—zeker niet als de stroom uit kolencentrales komt.
Honda, altijd de nuchtere speler in een wereld vol borstklopperij, heeft dit goed in de gaten. In plaats van achter elektrische trends aan te hollen die misschien nergens toe leiden, kiest het merk nu weer vol voor hybrides. Het is een bijzondere mix—alsof je een braadworst in een champagneglas laat vallen. Je vraagt je af of het wel past, maar op de een of andere manier werkt het.
En Honda doet het niet half. Het merk wil maar liefst dertien nieuwe hybride modellen op de markt brengen—een aantal dat meer wegheeft van een spirituele bijeenkomst dan van een doordachte productstrategie. Daarbij horen ook grotere modellen, dus zelfs CR-V-rijders kunnen straks tijdens die lange linksaf-wachttijden bij het stoplicht rustig nadenken over het leven.
En die miljarden kostende EV-fabriek die ooit voor Canada gepland stond? Die plannen zijn stilletjes in de la verdwenen, de toekomst ervan onzeker.
Maar dit is geen overgave. Honda heeft de elektrische droom niet opgegeven. Ze zijn er alleen mee opgehouden er als een modegek achteraan te rennen. In plaats daarvan kiest het merk nu zijn eigen pad—terug naar iets wat misschien niet spectaculair is, maar wel met beide benen op de grond staat. Verstandig, op een ongekunstelde manier.
